Այլասերվածների և այլասերվածության մասին ֆիլմերի ցուցադրումը նաև անչափահասների շրջանում արգելված է օրենքով
«Ոսկե ծիրան- 2017» Երևանի միջազգային կինոփառատոնի շրջանակում մեր մայրաքաղաքում, Հենրիկ Մալյանի անվան թատրոնում, ինչպես արդեն հայտնի է, այսօր, ժամը 14:00-ին նախատեսվում էր ցուցադրել («Լսիր ինձ», ռեժիսոր` Գագիկ Ղազարէ) վավերագրական ֆիլմը: Նշված ֆիլմը, որը, ըստ էության, այլասերվածության, սոդոմական պղծությունների քարոզչություն է, պատրաստվել է Հայաստանում Արևմուտքի գրանտներով, փողերով գործող, լեսբուհիների, գեյերի, բիսեքսուալների, տրանսվիստիտների (այսպես ասած, ԼԳԲՏ անձանց) իրավունքների պաշտպանությամբ և այլասերվածության քարոզչությամբ զբաղվող «Հանրային տեղեկատվություն և գիտելիքի կարիք» («Փինկ Արմենիա») հասարակական կազմակերպության պատվերով: Ընդ որում, ֆիլմացանկում նշված ֆիլմի տակ գրված է 12+, այսինքն` այն կարող են դիտել նաև մինչև 18 տարեկան անձինք, անչափահասները:
Հասարակական ճնշման ներքո «Ոսկե ծիրան» միջազգային կինոփառատոնի գործընկեր Հայաստանի կինեմատոգրաֆիստների միությունը, որին պատկանում է այն շենքը, որտեղ հիշյալ թատրոնն է գտնվում, կինոփառատոնի տնօրինությունից պահանջել է ցուցադրումից հանել ինչպես հիշյալ, այնպես էլ այլասերվածների կյանքի և այլասերվածության մասին պատմող «Ծիրանի այգիներ» «գեղարվեստական» ֆիլմը` հայ դերասանների մասնակցությամբ (ռեժիսոր` Փուրիա Հեյդարի): Անցյալ տարի ասպարեզ ելած և աշխարհի մի քանի երկրներում ցուցադրված վերոնշյալ ֆիլմը Իրանից Հայաստան եկած տրանսվիստիտի և հայաստանցի միասեռականի «սիրո» և ամուսնության պատմությունն է: Որպես այդպիսին, այն, ըստ էության, ուղղակիորեն թե անուղղակիորեն, այլասերվածության քարոզչություն է, քանի որ դրանով փորձ է արվում հասարակության, բոլոր բարոյական մարդկանց համար անընկալելի, անընդունելի, մերժելի այլասերվածությունը դարձնել սովորական, ընկալելի, ընդունելի:
Ըստ Հայաստանի կինեմատոգրաֆիստների միության բացատրության, կինոփառատոնի տնօրինությունը նշված ֆիլմերի ցուցադրման համար պայմանավորվել էր վերջերս մահացած Հայաստանի կինեմատոգրաֆիստների միության նախագահ Ռուբեն Գևորգյանցի հետ:
Հայաստանի կինեմատոգրաֆիստների միության վերոնշյալ պահանջի արդյունքում կինոփառատոնի տնօրինությունը ցուցադրումից հանել է ոչ միայն հիշյալ ֆիլմերը, այլև «Հայացք ներսից և դրսից» արտամրցութային ծրագիրն ամբողջությամբ (39 ֆիլմ):
Չնայած վերը նշվածին, «Փինկ Արմենիա» ՀԿ-ն որոշել է, այնուամենայնիվ, հասնել «Լսիր ինձ» խայտառակ ֆիլմի ցուցադրմանը և այդ կապակցությամբ արդեն իսկ պայմանավորվել է «Մեդիա կենտրոն»-ի հետ, որպեսզի այսօր ժամը 19:00-ին նշված ֆիլմը ցուցադրվի այնտեղ, ապա ցուցադրմանը հաջորդի քննարկում: «Մեդիա կենտրոն»-ը համակարգում է «Հանրային լրագրության ակումբը»՝ «Բաց հասարակության հիմնադրամներ-Հայաստան» կազմակերպության և Հայաստանում Մեծ Բրիտանիայի դեսպանատան համատեղ աջակցությամբ:
Քննարկման բանախոսներն են Գագիկ Ղազարէն («Լսիր ինձ» ֆիլմի ռեժիսոր), Հովհաննես Իշխանյանը («Փինք Արմենիա» ՀԿ-ի անդամ, «Լսիր ինձ» ֆիլմի սցենարիստ), Ռուբեն Բաբայանը (Երևանի Հովհ. Թումանյանի անվան պետական տիկինիկային թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար), Զառա Հովհաննիսյանը (իրավապաշտպան):
«Փինկ Արմենիա»-ի կայքի տեղեկացմամբ, ««Լսիր ինձ» ֆիլմում ԼԳԲՏ համայնքի 10 ներկայացուցիչներ պատմում են իրենց մանկության, ինքնության, ինքնաճանաչման և ընտանիքի հետ հարաբերությունների մասին: Իրենց ձայնը լսելի դարձնելով հանրությանը՝ ֆիլմի իրական հերոսները փորձում են կոտրել հասարակության մեջ առկա կարծատիպերը ԼԳԲՏ անձանց մասին»:
Կարելի՞ է այլասերվածների և այլասերվածության վերաբերյալ ֆիլմերը ցուցադրել անչափահասներին: Հիմնականում այս թեմայի շուրջ է մեր հարցազրույցը Հայաստանի Հանրապետության փաստաբանների պալատի նախագահ Արա Զոհրաբյանի հետ:
— Արդյոք կարելի՞ է ԼԳԲՏ անձանց այլասերվածությունն ուղղակիորեն թե անուղղակիորեն քարոզող ֆիլմերը ցուցադրել անչափահասներին:
— «Երեխայի իրավունքների մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքը երեխա է համարում 18 տարին չլրացած ցանկացած անձի: Նույն օրենքով հստակ սահմանված է, որ պետությունը ելնում է հասարակության մեջ երեխային լիարժեք կյանքի նախապատրաստման, նրա մեջ հասարակական և ստեղծագործական ակտիվության զարգացման, բարձր բարոյական հատկանիշների, հայրենասիրության և որպես քաղաքացու դաստիարակման առաջնահերթության սկզբունքներից:
Ինչպես տեսնում ենք, օրենսդիրը շատ է կարևորել երեխաների մեջ բարձր բարոյական հատկանիշներ ներդնելու սկզբունքը: Տվյալ դեպքում, կարծում եմ, այդ սկզբունքը կխախտվի, եթե երեխաներին թույլ տրվի մասնակից լինել ԼԳԲՏ անձանց սեռական կյանքը քարոզող «արժեքներին»:
— Որպես իրավաբան, ի՞նչ եք խորհուրդ տալիս, ինչպե՞ս պաշտպանել երեխաներին իրենց բարոյական դաստիարակությանը վնասող տեղեկատվությունից:
— Կրկին հղում կանեմ «Երեխայի իրավունքների մասին» օրենքին, որի 18-րդ հոդվածը արգելում է երեխայի մտավոր և ֆիզիկական զարգացման, դաստիարակության վրա բացասական ազդեցություն ունեցող, մարդկային արժանապատվությունը նսեմացնող, ընտանիքը վարկաբեկող զանգվածային տեղեկատվության և գրականության տարածումը:
— Ինչպե՞ս եք վերաբերվում ԼԳԲՏ անձանց քարոզին:
— Ինչպես ԼԳԲՏ անձանց, այնպես էլ ակտիվ ու տարաբնույթ սեռական կյանք վարող անձանց կողմից իրականացվող քարոզին բացասաբար եմ վերաբերվում: Իզուր չէ, որ մեր Սահմանադրությունն ընտանիքն է համարում հասարակության բնական և հիմնական բջիջ: Բնական, քանի որ տղամարդու և կնոջ մասնակցությամբ ընտանիքը կարող է մարդ տեսակի նոր ծնունդ ապահովել: Իսկ երկու տղամարդու կամ երկու կնոջ միությունն անբնական է, քանի որ ֆիզիոլոգիական հատկանիշներով նրանց ինքնին չի օժտում զավակ ունենալու հնարավորությամբ:
Եթե մարդը որոշել է հանդես գալ, որպես ԼԳԲՏ անձ, ապա դա իր ընտրությունն է, բայց եթե նա ակտիվ քարոզ է կատարում, որպեսզի այլ մարդիկ էլ դառնան իր նման, ապա դա թույլատրելի չէ:
Ի վերջո, չմոռանանք նաև մեր քրիոստոնեական արժեքները, որոնք նույնպես մերժում են ԼԳԲՏ անձանց քարոզը: Ինչպես ասում են, համամարդկային բարձր գաղափարներին հասնելու համար քրիստոնեությունը ցույց է տալիս անձնական կատարելության ճանապարհը: Այդպիսի կատարելություն ձեռք բերելու համար մարդը պետք է անձնատիրությամբ և ինքնաքննությամբ կարողանա կազմել մի այնպիսի բարոյական ուժեղ բնավորություն, որի առաջ խոնարհվեն բոլոր եսական, նեղ կրքերը և հակումները:
Հարցազրույցը`
Արթուր Հովհաննիսյանի